Το πιο σύγχρονο επίτευγμα της μοντέρνας ιατρικής τεχνικής και βιοτεχνολογίας αποτελεί σαφώς η χρήση του ρομπότ στην πραγματοποίηση χειρουργείων ,ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση γυναικολογικών παθολογιών.
Η ρομποτική χειρουργική με το σύστημα Da Vinci εξάλλου αποτελεί στην ουσία ένα εργαλείο της λαπαροσκοπικής μεθόδου (robotically assisted laparoscopy) το οποίο έχει δώσει ταυτόχρονα και μια άλλη διάσταση στον τομέα της ενδοσκόπησης. Αποφεύγεται συνεπώς η δημιουργία τομών στην κοιλιακή χώρα και η χειρουργική θεραπεία επιτελείται με τη χρήση μικρών οπών (5mm) με τα εργαλεία της μικροχειρουργικής. Έτσι διατηρείται για την ασθενή το όφελος της αναλγησίας κατά την ανάνηψη, η εξαιρετικά γρήγορη επαναφορά στις δραστηριότητές της ,το κοσμητικό αποτέλεσμα καθώς και η αποφυγή συμφύσεων στην κοιλιά.
Ο χειρουργός δε βρίσκεται πια πάνω από την ασθενή αλλά κάθεται αναπαυτικά σε μια κονσόλα πλησίον αυτής ενώ με τα χέρια του κινεί τους βραχίονες της κονσόλας (σαν joysticks) που μεταδίδουν την αντίστοιχη κίνηση στους βραχίονες του robot που έχει τοποθετηθεί πάνω στην ίδια την ασθενή, ενώ οι οδηγίες μετάδοσης μεταξύ κονσόλας χειρουργού και ρομπότ εκτελούνται καλωδιακά.
Τίθενται βέβαια έτσι οι βάσεις της τηλεϊατρικής καθώς η μετάδοση κινήσεων μπορεί να γίνει και με ψηφιακό σήμα. Ο ιατρός μπορεί έτσι θεωρητικά να βρίσκεται εκτός νοσοκομείου ή ακόμη και σε άλλη … χώρα.(Το πρώτο πιλοτικό χειρουργείο χολοκυστεκτομής εκτελέστηκε το 2006 μεταξύ Γαλλίας και Αμερικής από τον Jean Maresceau ).
Κατόπιν εκπαίδευσης στο Παγκόσμιο κέντρο ρομποτικής στο Στρασβούργο ( Da Vinci-Intuitive surgical) στα πλαίσια συνεργασίας με τον όμιλο του Ιατρικού Κέντρου που έφερε πρώτο στην Ελλάδα το ρομπότ High Definition, η ομάδα μας ξεκίνησε από το 2007 την εκτέλεση ρομποτικών χειρουργείων, από τις πρώτες στην Ελλάδα. Σήμερα, μετά από επιτυχημένη εκτέλεση αρκετών δεκάδων χειρουργείων παραμένει μια από τις ελάχιστες ομάδες που θεραπεύει όλη τη γκάμα της γυναικολογικής παθολογίας.
Η ρομποτική ήρθε να βελτιώσει κάποιες αδυναμίες της λαπαροσκόπησης όπως η ελευθερία κινήσεων των χεριών που γίνεται πια σε 7 βαθμούς, καθώς και τον συντονισμό της κάμερας με τις χειρουργικές κινήσεις που πια ελέγχει ο ίδιος ο χειρουργός και όχι ο βοηθός του.
Η εργονομία και η ελευθερία των κινήσεων των χεριών που γίνεται πια σχεδόν όπως στο ανοικτό χειρουργείο συνδυάζεται εξαιρετικά με τη δυνατότητα τρισδιάστατης απεικόνισης της κοιλιάς από την κάμερα του ρομπότ. Έτσι η σχετική απώλεια του βάθους που παρουσιάζει η συμβατική λαπαροσκόπηση αναιρείται πια με την τεχνολογία του DaVinci, θέτοντας τον χειρουργό σχεδόν ανατομικά «εντός της κλειστής κοιλιάς» και παρέχοντας τη δυνατότητα της λεπτομέρειας στην παρασκευή των ιστών.
Εξάλλου με την τεχνολογία μείωσης του μυϊκού τρόμου των χεριών, ειδικά στα βαριά χειρουργεία, που επέρχεται κόπωση του εκτελούντα, το ρομπότ αυξάνει την ακρίβεια και την ασφάλεια της ενδοσκόπησης. Θεωρείται έτσι ιδανική μέθοδος σε περιπτώσεις συρραφής ινομυωμάτων ή αφαίρεση λεμφαδένων στην γυναικολογία καθώς για την πλειονότητα των ιατρών αυτές οι τεχνικές κατέχουν το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας στην λαπαροσκόπηση , ενώ εξασφαλίζει την υψηλή ποιότητα ανάνηψης και αποθεραπείας της ενδοσκοπικής οδού για τις ασθενείς.
Κάποιες μελέτες μάλιστα αναφέρουν ακόμα καλύτερο επίπεδο μετεγχειρητικής αναλγησίας στα περιστατικά που χειρουργούνται με το ρομπότ, γεγονός που εξηγείται από τον εξαιρετικά ατραυματικό και ακριβή χαρακτήρα της μεθόδου.
Τα ελάχιστα μειονεκτήματα που επιμένουν ακόμα στις μέρες μας, όπως το ακριβό κόστος, η μειωμένη αίσθηση απτικών ερεθισμάτων από το χειρουργικό πεδίο και η ανάγκη επιπλέον ιατρικής εκπαίδευσης για επίτευξη εργονομίας και ταχύτητας, ήδη βελτιώνονται σε όλους τους τομείς και σίγουρα διαγράφουν το μέλλον της χειρουργικής προς την κατεύθυνση της ρομποτικής.
